Mowa ciała w mówieniu o nauce
O wybitnych mówcach często mówi się, że „mówią całym sobą”. Tacy ludzie są skuteczni, wiarygodni w przekazie, nawiązują ze swoimi słuchaczami kontakt, a to, co chcą przekazać, pozostaje w pamięci ich odbiorców. Bo okazują zaangażowanie. Bo przyjemnie ich się słucha. Bo komunikują sobą określone emocje i zamiary.
Tacy ludzie są świadomi, że to, co mówisz, jest ważne. Ale ważniejsze jest to, jak przy tym wyglądasz.
Ciało nie kłamie
Mowa ciała to klucz do nawiązania porozumienia i narzędzie do zrobienia dobrego wrażenia. Komunikaty niewerbalne informują o prawdziwym stanie emocjonalnym drugiego człowieka i o jego intencjach. Badania naukowe pokazują, że to, jakie gesty wykonujemy podczas spotkania, rozmowy czy prezentacji wywierają na rozmówców aż pięć razy większy wpływ niż używane słowa. Na te zachowania składa się mimika, sposób patrzenia, głos, gesty, pozycja, dotyk, wygląd i zachowanie odpowiednich odległości. Jeżeli to, co mówisz, kłóci się z tym, jak mówisz, odbiorcy za szczerą zawsze uznają mowę ciała.
Każdy z komunikatów niewerbalnych, które wysyłamy, został drobiazgowo scharakteryzowany przez różnych badaczy. Opisy zajmują grube książki, ale dość powiedzieć, że każda część naszego ciała mówi rozmówcy o nas bardzo wiele.
Kilka sekund i już opinia
99 proc. opinii o drugim człowieku powstaje w ciągu pierwszych kilkudziesięciu sekund. Niektórzy badacze twierdzą nawet, że o wszystkim decydują zaledwie pierwsze cztery sekundy. Tak krótkiego czasu potrzebują ludzie, by ocenić, czy im się podobamy, czy budzimy zaufanie i czy to, co mamy do zaproponowania, potencjalnie ich zainteresuje. Psycholodzy mówią, że w tym czasie kształtują się postawy: przyjacielskość – wrogość oraz dominacja – podporządkowanie. Jeżeli zostaniemy odebrani negatywnie, to będziemy musieli się bardzo postarać, aby zmienić ten pierwszy obraz naszej osoby.
9 porad. Jak zdobyć zaufanie i zainteresowanie?
- Gestykuluj. Naturalna gestykulacja wywołuje sympatię i wyzwala chęć współpracy.
- Patrz w oczy, ale nie wpatruj się w rozmówcę ciągłym, nieruchomym spojrzeniem.
- Nie unoś wzroku, gdy słyszysz pytanie. Może być to odebrane jako chęć uniknięcia odpowiedzi.
- Twoje ciało powinno być wyprostowane i trochę pochylone do przodu.
- Gdy stoisz, Twoje ręce powinny luźno zwisać, a dłonie być otwarte.
- Raczej się uśmiechaj niż śmiej. A jeśli będziesz się śmiał to delikatnie, z przymkniętymi ustami.
- Jeśli siedzisz za stołem lub biurkiem, trzymaj dłonie na blacie.
- Mów nie za szybko, ale też nie flegmatycznie. Twój głos powinien być swobodny. Nie mów wszystkiego jednym tonem, bo to usypia i nudzi.
- Starannie dobierz strój do okazji. Bądź elegancki, ale nie sztywny.
8 przestróg. Zakazane sygnały niewerbalne
- Nie krzyżuj rąk na piersiach, nie chowaj ich do kieszeni ani za plecami.
- Nie stój do rozmówcy bokiem.
- Nie mruż oczu.
- Nie mów nerwowo, podniesionym tonem.
- Nie kłam i nie przesadzaj, bo Twoje ciało to odkryje przed audytorium – automatycznie i nieświadomie zaczniesz zakrywać usta, dotykać nosa, pocierać oczy lub kark.
- Jeżeli siedzisz na sofie, pamiętaj, by nie zachowywać się zbyt swobodnie. Nie machaj nogą, nie rozkładaj ramion, obejmując oparcie.
- Nie baw się włosami, ubraniem, długopisem.
- Uważaj na potakiwanie głową – to sugeruje że zgadzasz się z rozmówcą – czy tak jest?